WSZYSTKO I NIC


Dzieci, które przez swoją chorobę, straciły możliwość  spełnienia swoich marzeń i oczywiście to  co najważniejsze: normalne życie. I ich bliscy, którzy byli z nimi mimo przeciwności losu, ciężkich godzin spędzonych przy szpitalnych łóżkach, bez jakiejkolwiek perspektywy na lepsze jutro. Niektórzy z nich poświęcili WSZYSTKO , aby uratować to, co jest dla nich sensem życia: własne  dzieci. Pomimo, że NIC  z tego nie mają może  tylko miłość, uśmiech, radość, dzieci, malujący się na ich twarzach, mimo poważnej choroby budzący ich co rano.